De reis naar Camila

Donderdag 7 maart 2002

 

Vandaag eerst naar het internetcafé geweest voor de e-mail, hiervandaan door gegaan naar de warmwaterbronnen van Santa Rosa.  (Termales Santa Rosa de Cabal)  En warm water kan je wel zeggen we leken wel gekookte garnalen.

Het water wordt verwarmd door de vulkaan, gelukkig was er ook een koude waterval waardoor je lekker kon “afkoelen”

Het is een ontzettende mooie  omgeving met veel tropische planten. De waterval kwam bijna loodrecht naar beneden denderen

en dat van  grote hoogte. De planten die daar  groeien staan bij ons in de huiskamer alleen daar een beetje groter.

We hebben zelfs wilde aardbeien gezien. en ook bladeren zo groot als een ” grote paraplu”.

Op de terugweg werd Camila een beetje stilletjes, en wat bleek, bij aankomst op de Finca, ze had koorts. Dat is eigenlijk niet zo

gek als je weet dat iedereen op de Finca ziek is geweest. Maar ja je wordt toch ongerust.

Ook kregen we van Patricia te horen dat we maandag 11 maart 2002 voor het laatste naar Armenia gaan voor de laatste

handtekeningen. Dinsdag het Colombiaanse paspoort voor Camila, en we dan vrij zijn om naar Bogotá af te reizen.

 

 Vrijdag 8 maart 2002

 

Na een zware nacht werd het eindelijk ochtend. Het ontbijt ging er vandaag niet in bij Camila, ondanks haar favoriete korstje “ei”

O, jeeee, bij het koorts meten bleek ze inderdaad weer koorts te hebben, maar ze was levendig zat. Ook het drinken ging goed.

Onder de middag gaf ze zelf aan da ze naar bed wilde en ze is blijven liggen tot 15.30 uur.

Met het weekend voor de deur toch nog even overleg met Cesar gehad, maar toch besloten nog maar niet naar de dokter te gaan.

De nacht ging wel goed met een zetpil uit Nederland.

 

 Zaterdag 9 maart 2002

 

Camila eet en drinkt nu niets meer we denken toch echt aan haar keel, en hebben Cesar hiervan in kennis gesteld. Hij stelt voor om

toch even langs het ziekenhuis te gaan, zeker omdat er op Zondag verkiezingen zijn en hij liever niet over straat gaat ook al is het hier relatief veilig. We zijn in het ziekenhuis door een aardige arts geholpen hij praatte alleen Spaans en ook nog zacht ook.

De dokter heeft Camila geheel onderzocht, hij wist te melden dat haar keel geïrriteerd was en dat het waarschijnlijk een virus is

die ze zelf moet overwinnen. Geen antibiotica dus. Haar koorts was in het ziekenhuis weer gezakt.

Toch nog even langs de fotograaf geweest voor de foto van het paspoort.

Op de Finca aangekomen was haar koorts toch weer omhoog gegaan nu tot 40 graden.  Haar maar afgekoeld onder de douche.

 “ dit doen ze hier allemaal” en vervolgens met een zetpil in bed gedaan. Toen ze om 16:30 uur weer wakker werd was de koorts

weer weg. Echter er werd niets gegeten Na het eten is ze weer direct gaan slapen.

Wij waren uitgenodigd om naar de verjaardag te gaan van de vrouw van Cesar. Een echt Colombiaans feestje met veel muziek, eten en drank “ Teqila en Aguardiente en vooral Colombiaanse hapjes”.

We hadden allemaal een feestelijk hoedje van een ballon.  Kortom het was erg gezellig.

 

Zondag 10 maart 2002

 

Wederom een slechte dag voor Camila, we zitten nu toch echt te twijfelen om nogmaals naar het ziekenhuis te gaan.

Na overleg met Cesar te hebben gehad zouden we om 16.00 uur toch even langs gaan “ Dit ivm met de verkiezingen alhier”

We hebben er echter alles aan gedaan om haar koorts omlaag te krijgen. We hebben Camila in bed gelegen en lekker laten

Slapen omdat ze dit zelf aangaf. Cesar had ons uitgenodigd voor een barbecue bij het zwembad. En omdat Camila toch lekker

Sliep en het dicht bij onze slaapkamer was hebben we het van harte aangenomen. Wel telkens even gaan kijken hoe het met haar ging. Nadat ze wakker geworden was, hadden we de indruk dat het voor het eerst beter ging met haar. Ze ging ook weer drinken en

wat eten. Ook haar koorts was een flink stuk gedaald. Dus toch maar besloten om niet naar het ziekenhuis te gaan.

Cesar gaf aan dat als de koorts weer zou komen we toch moesten gaan , al was het in de avond. Maar gelukkig ging het steeds beter

met haar.

Angela onze advocate kwam ook nog even polshoogte nemen over Camila, Ze vond het echter toch nodig dat we morgen beiden mee gingen naar Armenia

 

Maandag 11 maart 2002

 

Het is vandaag D-day, we zijn vandaag naar Armenia gegaan om de laatste handelingen te verrichten.

We gingen lekker vroeg 08.00 uur in de ochtend met zijn zessen in de auto. 

Camila zag het wel zitten want ze had inmiddels weer heel veel praatjes en was op de achterbank zich flink aan het uitsloven.

Het was voor het eerst dat het in Armenia niet regende. Eenmaal klaar bij de rechtbank was Camila toch echt van ons,

en heet  nu officieel: Maria Camila Mensing Broekhuizen.Roepnaam: Camila.

Vandaag ook nog even de pasfoto’s opgehaald en hopen morgen het Colombiaanse paspoort te regelen voor Camila. Tevens had Angela verteld dat we woensdag mogen vertrekken naar Bogotá

Ze zou vandaag nog zorgen dat Walter in Bogota de benodigde spullen zou krijgen om alvast wat dingen  te regelen

Home / Wie zijn wij / Procedure / Camila / Yeison / Colombia / Finca La Neca / Armenia-Pereira / Quibdo-Choco / links / Gastenboek