De reis naar Camila

Zondag 3 maart 2002

 

Camila heeft lekker door geslapen tot 07.15 uur.  Camila is na het eten aan de wandel gegaan ze liep een heel eind het autopad op en riep maar Chau, alsof ze weg ging. We kregen van Cesar te horen dat zijn beste vriend gisteren was

overleden bij een auto ongeluk, maar ook zijn zoontje was nog steeds niet lekker. Hij wilde vandaag met hem naar het

ziekenhuis gaan. We hebben maar besloten dat we vandaag geen boodschappen te gaan doen om Cesar niet tot last te zijn.

Dus lekker luieren in de zon of zeg maar schaduw want wat was het weer warm zeg! Vandaag toch maar weer geprobeerd te zwemmen met Camila en wat denk je ze vond het fantastisch!!!

Echt ongelofelijk wat een verschil met vrijdag. Alleen de zwemband en de armbandjes vond ze niks.

 No No No was hierop het antwoord. Dus dan maar gewoon met pappa mee. Ook de oranje teil  werd als zwembad

gebruikt en met succes. Ze heeft zich hierin wel een uur vernaakt. Tussen de middag heeft Camila zitten eten als een bootwerker. Na het eten is ze weer met een fles naar bed gegaan, en is direct gaan slapen.

Na haar middag dutje hebben we haar wederom in het oranje badje gezet waar ze zich weer kostelijk heeft vermaakt.

Ook de relatie met mamma Shila gaat steeds beter, alleen pappa is nog steeds favoriet. Met het fruithapje nog even een worsteling gehad of ze het nu zelf mocht doen of niet, en werd ons niet in dank afgenomen. Ook de drinkbeker moest het ontgelden en vloog de veranda over. Wel even laten weten dat we dat niet zo leuk vonden.

Later in de middag nog even een bui regen  gehad en het was alweer tijd voor het avondeten. Voor Camila was dit het zelfde als tussen de middag, maar daar had ze geen problemen mee want ze vond het wederom erg lekker.

Ook de danoontjes die ze dit maal zelf mocht doen was erg lekker ook al zat haar gehele gezicht onder.

Camila na het eten nog even lekker in bad gedaan en ook het tanden poetsen ging goed. (dit waren we een paar dagen vergeten en zij er pas gisteren mee begonnen) Ja ook wij moeten wennen…..

Het slapen ging vandaag niet lekker, Camila om 21.30 uur uit bed gehaald omdat ze nog steeds niet sliep. Haar vervolgens nog een fles gegeven. Maar om 22.00 uur waren haar luiken toch echt gesloten en kon ook Shila aan haar bed gaan denken.

 

Maandag 4 maart 2002

 

 Camila was vanmorgen niet wakker te krijgen, want wat wil je als je pas zo laat gaat slapen.

Met als gevolg dat we haar om 07.45 toch echt uit bed haalde.

Fout!! dus mevrouw had een rothumeur. Het eten was een ramp, werkelijk niets was goed. Zelfs nu ze ei bij het ontbijt had.

Echt niets ging goed je kon echt merken dat ze slaap te kort had gehad.

Om 11.00 uur naar Pereira gegaan en hier in het Internetcafé geweest.

Vevolgens een kerk bezichtigd (die geheel gebouwd is van bamboe.), op het plein van het centrum van Pereira.

Eenmaal terug op de Finca is Camila lekker naar bed gedaan.

Om 06.30 uur haar toch maar uit bed gehaald. Wat een verschil met voor het slapen gaan zeg. Camila was zo lief zelfs mamma Shila werd steeds meer geaccepteerd. Het knopje ging ineens over er werden nu zelfs kusjes aan mamma Shila gegeven wat ze bij pappa John nog niet gedaan had. Morgen gaan we weer naar Armenia, voor het tweede gesprek.

 

Dinsdag 5 maart 2002

 

 Nou daar zaten we dan vanochtend bepakt en bezakt om 09.30 uur (letterlijk en figuurlijk). Totdat Patricia ons kwam vertellen dat Angela (onze advocate) niet geland was vanuit Medellin. Het vliegtuig was teruggevlogen want er was een mankement. 

Wij balen maar ja het is niet anders.

Bellen, bellen en nog eens bellen. en ja hoor Angela werd  met een ander vliegtuig toch naar Pereira gevlogen en zou om 11.00 uur landen.  Toen Angela op de Finca was, heeft ze toch kunnen regelen dat we s’ middags om 14..30 uur terecht konden bij het ICBF en de rechtbank.

En ja hoor s’ middags om 13.30 uur vertrokken richting Armenia.

Onderweg een fikse regenbui, het district staat bekend om zijn vele regen en vochtige dagen. Eenmaal aangekomen in Armenia ging Angela gauw het ICBF  binnen om de hele stapel papieren op te halen en  daarmee naar de rechtbank te gaan. In de rechtbank werden we gefouilleerd door hele aardige bewakers,  ”Ah Olanda la Nina,” prachtig om te horen. Want ja in de tas luiers, drinken, koekjes, billendoekjes, wowo (knuffel van Camila) en enz.........

Na de benodigde documenten te hebben voorzien van stempels en apostilles, weer terug naar het ICBF om daar het tweede interview af te nemen.

Angela moest eerst wat anders doen en dat moest voor 16.00 uur. Camila had pappa John het hele trappenhuis laten zien en op elke etage zat wel iemand te flirten met haar.

Angela kwam vervolgens binnen rennen. Nog een paar handtekeningen van haar en weer terug naar de rechtbank. 

Wat een geren. Maar het is  gelukt voor 16.00 uur. Nu moeten we wachten op de uitspraak waarschijnlijk eind van de week of begin volgende week, dan nog een paspoort voor Camila en op naar Bogotá.

 

 Woensdag 6 maart 2002

 

Vandaag was Camila haar uitslaapdag 07.30 uur erg lekker, ook voor ons na de Aguardiente (Colombiaanse spraakwater)

Maar goed vandaag echt niks gedaan dan alleen maar bij het zwembad gehangen.

Camila is het zwembad niet meer uit te krijgen, het is een echte waterrat. Alleen mevrouw vertikt het om haar

zwembandjes om te doen dus voor ons verplicht mee zwemmen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Home / Wie zijn wij / Procedure / Camila / Yeison / Colombia / Finca La Neca / Armenia-Pereira / Quibdo-Choco / links / Gastenboek