De zon komt op en de dauw die vlucht
Zun fiets trapt zwaor, en ut zaodel zucht
Daor zèn zun vriende, un fèèn gevoel
Un peuk, aon de gang, weg mee die stoel
Om un uur of twaolf, zun soep is heet
Hangend tegen un wand, mee smaok…. bekleed.
Eten doet-ie vlug, hij moet vooruît
De middag nog kort, nog steeds gin geluîd.
Refrein (=2x)
Saome sjouwe, saome moe,
Elkaor vertrouwe alles toe,
Saome doen ze ut nie veur elkaor,
Mar veur un ander staon ze altij klaor.
Hij veegt de vloer, hij legt tapijt,
Hij hangt de lampe, hij hee gin tijd
Hij telt de bonne, hij poetst de bar,
Hij rolt de kaobels, hij trekt de kar
De deure gaon ope, ut is bijna klaor
Dè denke de mense, maar hij is nog daor
Nog eve dit en nog eve dat
Wettis-ie vergete, ôk nog in bad
Refrein
Dun aovund lôôpt geweldig, hij geniet ervan
De moeheid is daor, mar hij trekt zun plan
Ut vermaokt publiek, alles klopt
Dun aovund ten ende, de muziek die stopt.
De lampe gaon aon, de geur van bier
Publiek is weg, bedwelmt van plezier
De vloer als chaos, mee glas bezaait
Planke die klettere, een haon die kraait.
Refrein
Ut is al licht, hij glijdt in bed
Zij ligt te slaope, gin wekker gezet
Hij hee genote, un voldaon gevoel
Un fantastisch mens, wè ik bedoel.
