Dagboek VIA cursus

Dag 1: Introductie bureau VIA. (07-02-2001)

 

Eindelijk, er gaat wat gebeuren. Lekker vroeg weggegaan om op tijd in Rotterdam te wezen.

We waren op tijd en werden ontvangen met een kop koffie of thee.

Er waren twee medewerkers van Bureau VIA aanwezig. Deze vertelden hoe ze bij VIA terecht waren gekomen.

Vervolgens kregen we een rondje voorstellen.

Hieruit bleek dat iedereen wel een eigen motief heeft, waarom ze de cursus van VIA  volgen en waarschijnlijk gaan adopteren.

Na de koffiebreak kregen we een informatieve film te zien die er niet om loog. ( de film was wel wat oud )

Het ging over een adoptietehuis in Bogotá (Colombia) waar moeders hun kindje ter adoptie afstaan. De vrouwen verblijven daar tot na de bevalling.

Echter, vaak weten de familie, vrienden en de vaders niet dat de vrouwen hier zitten.

Iedere moeder heeft zo zijn eigen reden om het kind af te staan.  Dit komt voor de buitenwereld wel hard aan maar het is pure realiteit !

Voor we het wisten was het alweer 12.30 uur, en kijken dan ook al weer uit naar 21-02 om over de achtergrond te praten van het adoptiekind.

 

 Dag 2: Achtergrond van het adoptie kind. (21-02-2001)

 

We zaten na twee weken weer in Rotterdam, met zijn  achttienen bij elkaar in een ijskoud vergaderzaaltje.

Echter dit mocht de pret niet drukken. Eerst werden  de achtergronden  besproken van kinderen in adoptietehuizen.

Hierna werd besproken wat je kan verwachten als een kindje naar Nederland komt.

Vervolgens kregen we een film te zien, die het contrast duidelijk weergaf hoe het de kindjes vergaat in de tehuizen of in een Nederlands  gezin.

Vervolgens ging het gesprek vooral over aandacht, verzorging, omgeving en liefde wat een kind nodig heeft.

Iedereen weet wat aandacht met je kan doen, maar als je dan ziet wat voor aandacht die kindertjes tekort komen gaat dat wel aan je hart.

Na de koffiebreak van 11.00 uur kwam er een adoptie moeder haar verhaal vertellen over haar twee dochters uit India.

De procedure voor beide dochters heeft ze laten lopen via Wereldkinderen.

Ze had foto’s meegenomen van de twee kinderen vanaf hun voorstel tot en met de aankomst hier in Nederland. Hierbij vertelde ze het hele verhaal hoe de procedure was verlopen, maar ook hoe lang ze moesten wachten totdat ze hun eerste dochter in hun armen mochten sluiten.

Dit alles was voor de groep een mooi verhaal met mooie foto’s, want zo zie je toch op deze manier dat ook,

onze droom eens  werkelijkheid kan worden !       

 

 Dag 3: Hechting ouder en kind (07-03-2001)

 

Er was rekening gehouden met onze wensen en de verwarming stond lekker hoog. (tropisch).

Eerst wat terug blikken op de vorige les. Daarna gingen we weer snel door, dit keer over Hechting tussen ouder en kind.

Ze liet ons een ontwikkelingsschema zien (waar ze heel zuinig op was, 6 jaar oud en netjes geplakt)

Maar waar het om ging, was dat er tussen de 0 en 3 jaar  een ontwikkeling plaats vind die bepalend is voor een kind.

Hier onder zie je hoe het schema er ongeveer uit zag, maar dan zonder plakband.

 

Ontwikkelingsschema

 

0 tot 3 maanden : Voorkeur voor mensen, oogcontact, zintuiglijk ingesteld.

3 tot 6 maanden : Onderscheidt mensen , echter geen speciale voorkeur ze lachen naar iedereen, en zullen nog niet gaan huilen als je weggaat.

6 tot 9 maanden : Er ontstaat een emotionele band tussen en ouder (verzorger) en kind. Het kind krijgt een uitgesproken voorkeur,

                           doordat ze je gaan herkennen. (deze leeftijd is een belangrijkste fase voor de hechting van een kind)

9 mnd tot 2 jaar : Het kind is bang voor vreemden (eenkennigheid), scheidingsangst, Ze gaan smaak herkennen, uitproberen en de wereld verkennen.

2 tot 3 jaar        : Er is sprake van een wederzijdse relatie tussen ouder en kind. Ook leren ze nu te geven en te nemen.

                           Het genieten van, is ook ontwikkeld.

 

Door wat een kind mee maakt in zijn ontwikkeling van 0 tot 3 jaar zal er een hechting plaats vinden.

Deze kun je onderscheiden in drie verschillende hechtingen.

 

 Veilige hechting     : Een kind voelt zich op zijn gemak bij zijn ouders/verzorgers.

 Onveilige hechting : Het kind voelt zich niet veilig en heeft  minder vertrouwen in zijn ouders/verzorgers.

 Geen hechting       :  Bestaat eigenlijk niet, er zal altijd wel enige vorm zijn van onveilige hechting anders kan het kind

                                niet overleven.

                 

Na de pauze kregen we een video te zien over tweed adoptie kinderen die een onveilige hechting hadden.

Het ging over een meisje wat op latere  leeftijd problemen kreeg. Door de omgeving (school) en ouders werd dit niet

waargenomen omdat ze zich voorbeeldig gedroeg ( Dit was echter het probleem ze dacht alleen te kunnen overleven als ze zich als een voorbeeldig meisje gedroeg) Ze ging op een latere leeftijd hier alsnog met haar ouders aanwerken.

Het jongentje in het tweede verhaal, zat ook in een onveilige hechting, echter dit werd door de ouders direct gezien omdat hij  afstandelijk en agressief gedroeg. De ouders zijn toen  onder begeleiding gaan werken om een veilige hechting te laten ontstaan. Dit werd bereikt door b.v  babymassage en het jongentje toch aandacht te geven ook als hij er niet om vroeg. Hierna nog even na babbelen over de video en de ochtend was weer voorbij.

 

 

 

Home / Wie zijn wij / Procedure / Camila / Yeison / Colombia / Finca La Neca / Armenia-Pereira / Quibdo-Choco / links / Gastenboek