 Als we opstaan is het helder. De BBQ-bus met ca. 30 personen haalt ons om 07.30 op. We gaan vandaag naar Milford Sound, Maorinaam Piopiotahi. Het is een aardige spraakzame chauffeur. We rijden eerst een half uur langs het Wakaputimeer. De heuvels reizen direct uit het water omhoog. Hier en daar hangt nog een wolk boven het meer. Mooie vergezichten. Dan passeren we een groen gebied met erg veel schapen. Het is hier mistig. Het zijn meer schapen dan we al die dagen die we hiervoor in NZ zagen. Vervolgens een koffiestop in Te Anau. Spreek uit "tie enoeje". Dan volgt er een bosrijk gedeelte. Bij Cascade Creek is de barbecue lunch. Tijdens de voorbereiding hiervan maken we een wandeling door het regenwoud. De zon schijnt inmiddels volop. Wat hebben wij een geluk. In een gebied waar zo'n 8 m regen per jaar valt, zo'n mooie dag treffen. De prachtige soms ruim 350 jaar oude bomen zijn bedekt met een 2,5 cm dikke laag mos. Als je deze goed bekijkt zie a.h.w. een soort mini coniferen, heel boeiend. De BBQ-lunch smaakt prima.
|
 Het uitzicht vanuit de bus wordt steeds mooier. Hoge bergen, waarvan sommige met sneeuw en/of gletsjer, met diepe dalen, wisselen elkaar af. Dan weer een riviervalei helemaal bedekt met bomen. Het is echt prachtig! Via een op ca 900 meter gelegen tunnel en een afdaling komen we in Milford aan.
We gaan aan boord met een met een groep van zo'n 50 personen. Op het benedendek zitten er ook mensen die nog bezig zijn met de lunch. Het uitzicht is meteen al overweldigend. Bergen van meer dan 1000 m hoog die bijna loodrecht uit het water omhoog komen. Watervallen, bergen met sneeuw of een gletsjer op de top. We maken erg veel foto's. Door de sterke tegenwind is het moeilijk om je handen stil te houden bij het maken van een foto. We varen tot aan de Tasmanzee. Op de terugweg vaart de kapitein vlak langs een platte rots waarop 9 grote zeehonden liggen te zonnebaden.
|
 Ook komen we zo dicht bij de waterval dat druppels van het watergordijn op de cameralens belanden. Wat een belevenis!
|
 Ik heb hier zeker 4 à 5 jaar naar uitgezien. Het beantwoordt helemaal aan de verwachting. Superlatieven schieten te kort. Op de terugweg worden er nog een paar fotostops gemaakt en weer een koffiestop. Door de stand van de avondzon op bergen bij Lake Wakapitu ontstaan weer prachtige vergezichten. We komen pas weer om 20.45 uur aan op de camping. Het was een prachtige en onvergetelijke dag, een van de hoogtepunten van de hele vakantie.
|
|
|
