Campertours North Island NZ februari / maart 2006 (2/5)

Lowerhutt- Wanganui 28 februari

Vandaag hebben we meteen al een rit van meer dan 200 km voor de boeg. In de omgeving van Wellington zitten we wat in de spits. Ook hier dus files. Eerst voert de weg over gescheiden rijbanen. Maar dat is slechts kort. Ze kennen dat hier alleen en nog een stukje bij Auckland
Als ik de spiegel kijk zie ik dat de stand van de fietsen is veranderd. We stoppen op een grote parkeerplaats bij een supermarkt en zien we dat de bevestiging van de draagbeugels die aan de horizontale stang zijn gepopt, is gebroken. We krijgen het niet meer recht. We bevestigen de zaak provisorisch en overleggen wat te doen. We gaan terug naar de verhuurder, die gelukkig nog redelijk dichtbij is en leggen het probleem voor. Ik zeg dat aluminium popnagels niet sterk genoeg zijn en vraag om een ander bevestiging. Dat blijkt niet goed mogelijk. Dan zeggen we het vertrouwen in de fietsendrager op en vragen alles te demonteren en de fietsen naar het depot in Auckland te sturen. De verhuurder stemt hiermee in.
In Levin verlaten we de 1 en gaan over op de 3 en rijden naar het visitorcentre in Wanganui, een flink druk stadje aan de Tasman Zee. Hier vinden we een kaartje waarop meer details van de Wanganui Riverroad zijn aangegeven. Even voorbij Upokongaro gaan we deze weg op. Het is een smalle weg waarbij het passeren van tegenliggers slechts met moeite mogelijk is. De weg gaat sterk op en af en is erg bochtrijk. Het uitzicht op de rivier en groene heuvels is schitterend. Het rijden is gelukkig inmiddels wel een beetje gewend, maar het vergt veel concentratie en laat het aanschouwen van het landschap tijdens het rijden niet toe.
Iets voorbij het gehucht Athene vinden de mooie natuurcamping (toilet met kraan). We staan eerst helemaal alleen. Later komt er nog een Duits stel met kleine leuke “camper” (space shuttle), waarbij je als je de achterklep opent de bedden iets naar buiten schuift en vervolgens het gat afdicht met tentdoek dat met drukkers aan de klep wordt bevestigd. Erg handig en compact.
’s Avonds maken we nog even een wandeling bij het mooie weer.
Als we voor het slapen gaan het licht uit doen, zie je echt geen hand voor ogen.

Wanganui- Wakapapa 1 maart

We rijden eerst terug naar Athene en maken daar een wandeling van 2 uur die ons voert naar een topje met fraai uitzicht op de rivier. Daarna vervolgen we de mooie weg langs de rivier. Even voor Matahiwi gaat het wegdek over in gravel (dikke laag steenslag). Hier moet de snelheid en de rijstijl worden aangepast. De snelheid ligt rond de 25 km/u, alles rammelt en er is een flink risico van slippen. Bovendien kan achter iedere bocht een tegenligger schuil gaan. Wat dat betreft loopt een incident nog net goed af als ons een terreinwagen met trailer met een boot erop tegemoet komt. Deze wagen rijdt te hard, ziet ons pas laat vanwege een bocht, remt te hard en slipt waarbij de trailer naast de wagen komt te staan. Dit alles speelt zich af op uiteindelijk 1 meter van onze campervan.
Af en toe lijkt de ondergrond van de weg op een wasbord. Dat maakt het sturen nog lastiger en doet het interieur met veel kabaal trillen. En dan te bedenken dat de fietsgroep morgen over deze weg moet. Later bleek dat ook zij het behoorlijk lastig hebben gehad.
We passeren gehuchten met de namen Jerusalem en Pipiriki. Mooi hè?
De vergezichten blijven prachtig.
We doen boodschappen in Raetihi en komen rond een uur of 4 in Tongariro NP, het land van de 3 vulkanen, aan. De camping ligt tegenover het visitorcentre op een hoogte van zo’n 1150 meter.
De plaatsen op de camping zijn gemaakt als een soort nissen in het bos. Je bent dus helemaal omgeven door bomen. Wel leuk maar toch wat donker.
De avond is erg koud en het waait nog steeds flink. We zijn dan ook blij dat we een slaapzak over ons dekbed kunnen leggen.

Tongariro NP 2 maart

We rijden eerst naar de Whakapapa skifields. De weg gaat stijl omhoog door een vulkaan-landschap met zwart gesintelde stenen en komen op een hoogte van 1650 m.

Wandeling Mt Ruapehu Vervolgens nemen we de kabelbaan die ons in 2 secties naar een hoogte brengt van ruim 2000 meter en beklimmen Mt. Ruapehu. Dit is een vulkaan die in 1995 nog een hevig eruptie heeft gehad. We lopen langs een gemarkeerde route in de richting van de kraterrand tot een hoogte van 2420 meter. Het uitzicht is op zich mooi maar niet optimaal vanwege wolken aan de hemel maar de zon schijnt wel. Mt Tongariro, ook een vulkaan, is goed zichtbaar.
Als we weer terug zijn in het visitorcentre overwegen we nog een dag te blijven en de Tongariro Crossing te doen., er wordt gezegd een van de mooiste wandelingen in NZ.
’s Avonds is het koud en regent het.