Campertours North Island NZ februari / maart 2006 (5/5)

Kai-Iwi-Lakes-Opononi 13 maart

We bezoeken Trounson Kauri park en maken hier een mooie wandeling. Hier zijn ook nachtwandelingen mogelijk om Kiwi´s te spotten. Dit hebben we niet gedaan.
Dan gaan we naar Waipoua Forest, een prachtig regenwoud waar zich een weg doorheen slingert.
We zien hier de op een na dikste boom, Te Mutua Ngahere. Deze heeft een omtrek van 16.41 m en een hoogte van 29,9 m. De eerste tak zit op 10.9 meter hoog en de doorsnede is 5 m. De boom is naar schatting zo’n 2.000 jaar oud.
Het jammere is wel dat vooral eind 19e eeuw heel veel kauri’s zijn gekapt. Ook werd er gom afgetapt. Dat heeft de boomstand hier sterk verminderd. Er is hier dus niet alleen een goudkoorts maar ook een houtkoorts geweest.
Dan komen we aan in Opononi, een plaatsje aan de Hogianga Harbour, een prachtige open verbinding met de Tasmanzee. Aan de overkant liggen de mooie gele Sanddunes
Nog even naar het strand en lekker zonnen.

Opononi-Haruru-Falls (Paihia) 14 maart

Het landschap blijft afwisselend en mooi. Dan zien we weer groene heuvel met vee, dan zijn het weer bossen.
In Kaikohe drinken we koffie. Dit kleine stadje is nou weer zo’n typisch voorbeeld van een plaatsje met een centrumfunctie. In de wijde omgeving heb je alleen maar kleine verzamelingen van wat huizen. Deze zijn allemaal aangewezen op zo’n plaats als Kaihohe.
Via Kawakawa komen we aan in Paihia, een leuk toeristisch dorp aan de Bay of Islands onderdeel van de Pacific.
Na wat lopen over de boulevard maken we een wandeling over het Haruru Falls trail. Het is een mooie wandeling langs de rivier door het bos. Als we de rivier oversteken lopen we door een mangrovebos. Dat is weer een nieuwe ervaring. Invloeden van het getijde zijn duidelijk zichtbaar. Als wij passeren is het eb. Dat is maar goed ook anders hadden we niet zoveel gezien. De wandeling, die bij elkaar 2 uur duurt en terug hetzelfde traject volgt, eindigt bij een niet echt spectaculaire waterval. We kamperen aan de overkant van waar we hebben gewandeld waarbij we weer zicht hebben op de Haruru Falls.
´s Avonds uit eten met visbuffet. De temperatuur van het eten en de bediening was niet echt een succes.

Haruru-Falls-Takapuna (Auckland) 15 maart

We worden wakker bij geruis van de waterval en bij mooi helder weer.
Vandaag gaan we eerst nog even iets spannends doen. We gaan met een soort raceboot, geschikt voor 30 personen, de zee op. Het is een boot die wordt aangedreven door 2 motoren van elk 750 pk, die een snelheid kan bereiken van 50 knopen. Voordat we aan boord gaan moeten we dikke regenpakken en een zwemvest aan. Als de boot op snelheid komt dan verheft die zich voor een groot deel uit het water. Het doel van de tocht is om aantal eilanden te zien met als klap op de vuurpijl de "hole in the rock". Ofschoon de zee vrij rustig is krijgen we een eindje uit de kust al aardige klappen van de golven. Hoe verder we uit de kust komen hoe erger het wordt. Duidelijk is nu ook waarom we de regenpakken hebben aangetrokken. Vooral op mijn plaats gutst het water af en toe over de rand van de boot heen. Bij "The hole in the rock" wordt het pas echt menens. Het water dat zich door het gat heen perst veroorzaakt door de branding wel 6 m hoge golven. Echt heel spectaculair. Verder worden nog de “kathedraal” en een spleet in de rotsen van heel dichtbij bekeken. Als we de pakken na ruim 1,5 uur uitdoen, hebben we pas goed in de gaten hoe zout het water is. Je kunt zo van het gezicht en de handen het zout af halen.
We lunchen nog even aan het strand en beginnen dan de reis van zo'n 230 km naar Auckland. We rijden voor een belangrijk deel over de 1. Er zijn veel wegwerkzaamheden, er moet dus in combinatie met al die bochten behoorlijk geconcentreerd worden gereden. Eerlijk gezegd ben ik blij als we veilig en wel de camping aan de Takunabeach in Auckland bereiken.

Takapuna (Auckland) 16 maart

We hebben nog een dag. Die brengen we door in Auckland. We rijden met de bus vanaf de camping naar Devon. Daar steken we over met een ferry en hebben een mooi uitzicht op de skyline van Auckland. Dan zitten we direct midden in het centrum van de stad. Eerst bellen we nog even met PH om te informeren of onze fietsen goed zijn aangekomen. Dat blijkt het geval.
Dan de stad in. Het is een druk zakencentrum wat je in een miljoenenstad kan verwachten. We nemen de Link, een bus die rondjes rijdt langs de highlights. Eigenlijk valt dat best wel tegen. We wandelen door een park en bezoeken de voet van de Sky Tower, het hoogste gebouw van NZ (south hemisphere). Je kunt vanaf deze toren ook nog bungyjumpen, zij het zonder vrije val.
's-Avonds eten we bij de Thai. Dat is trouwens de eerste keer, maar het is zo goed dat het zeker niet de laatste zal zijn. De bediening is ook uitstekend.