Etiquette

 

Hoe eet ik asperges  ?

Twee hoogtepunten van het culinaire jaar zijn de komst van de asperges en de nieuwe haringen. Beide smaken zijn uniek. Hoewel her het hele jaar door haring is, herinnert de nieuwe ons eraan dat niets boven versgevangen haring gaat. Hoe je haring het best kunt eten, weten we allemaal; aan de staart omhoog en laten zakken. Vandaar dat je Hollandse nieuwe nooit op de kaart van een sjiek diner zult aantreffen; wat jammer is. Asperges wel, en dan dringt zich de vraag op hoe je de delicatesse te lijf dient te gaan. Met vork en mes, lijkt tegenwoordig het antwoord, maar nog niet eens zo lang geleden waren specialisten het daar niet mee eens. Omdat het decorum al snel in het gedrang komt als de handen gebruikt worden, schrijven oudere etiquetteboeken het gebruik van speciale aspergetangetjes voor, zodat de glibberig geworden asperge toch klemvast naar de mond gebracht kan worden. In 1919 schrijft Marguerite de Viroflay, dat de handen ook mogen als tangetjes ontbreken en in 1950 lijkt de hand het te hebben gewonnen van het tangetje. De deftige Amy Groskamp-ten Have schrijft dan de linkerhand voor. Tien jaar later meent A. Deinse dat de rechterhand gebruikt moet worden. Het kopje in de saus dompelen. Als Olga van Veen rond 1960 zegt dat de harde stukken niet opgegeten hoeven te worden, bedoelt ze waarschijnlijk dat die aan de asperge gelaten zijn om hem daar te kunnen vastpakken. Sindsdien hebben vork en mes het pleit beslecht, en dat komt de proeverij niet ten goede. Onze grootouders hadden gelijk. Asperges dienen liefst geproefd zoals we nieuwe haringen proeven. Misschien niet omhoog houden en laten zakken, maar altijd langs de lippen,laten glijden. Gebruik de vork ter ondersteuning. Zuig naar binnen. Niet meteen bijten, even laten inwerken. Sluit de ogen. Laat wat saus langs de kin lopen. Heel zachtjes doorbijten. Proeven dat de natuur een wonder is.

Vorige Startpagina Volgende

Laatst gewijzigd op: 24-04-01
©Siejokee 2001